A Sad Demise of Gemayel
Photo:AP

With huge mass of Lebanese crowd the ritual of of Pierre Gemayel was done on beruit yesturday.Gemayel who was famous as one of the lebanon's most prominent christian leader.

He was killed at car bomb attack in Beruit.

Thousand of his fans and crews are there at his funeral with a billboard posters in their hands .After the murder of Rafik Heriri this is the second attack at the lebanons leaders.

Gemayel, being as a member of anti syrian group he is supposed to be killed by the syrians.

With his demise all the lebanon's people are at the street against syria but the damaskas has refused to take the responsibility.For the attack UN has told to help the Lebanonese.

Any way the murder of Pierre Gemayel would be a great loss for the Lebanons .

शान्ति मा मौका छोपे ज्ञानेन्द्रले
देशमा यती ठुलो सम्झौता भयो सबै जना खुशी याली र बिजय उत्सव मा हिंडेका बेलामा हाम्रा राजा भनौदा ज्ञानेन्द्र ले पनि मुख् फोरेका छन्।
आफु एकल् काटे हुन्छु कि भनेर होला उन्ले पनि शन्ति सम्झौता लाइ स्वागत् गर्न पछि हटेन्न्।उन्ले जन्ता ले खोजेको शान्ति अब भने नेपाल् मा आइ पुगेको र अब यस् बाट् देश् मा बहुदलिय प्रजातन्त्र को अनुभव् नेपालि जन्ता ले गर्ने पाउने कुरा राज् दर्बार् सचिबालय गरेको छ् साथै उन्ले देश् मा चिर् शान्ति को कामना पनि गरेको छन्।

बेला बिजय उत्सव र खुशीयाली को
foto:Shailendra Kharel
मलाई मन पर्ने फोटोग्राफर मा यो फोटो खिच्ने शैलेन्द्र खरेल पनि एक हुन । नेपाल मा शान्ति सम्झौता मा हस्ताक्षर भए पछी देश भरि बिजय उत्सव मनाउने क्रम्मा देश भरि खुशीयाली को लहर चलेको छ ।

११ बर्ष लामो युद्द लाई फर्केर हेर्दा

शान्ति आएको खुशी साथ रहदा रहदै पनि ११ बर्ष को लामो युद्द लाई कसरी भुल्न सकिन्थ्यो र? कान्तिपुर मा मैले भेटेको यो युद्द को सारांस्(छोट्करी) तपाईं हरु सँग पनि बाड्दै छु। ११ बर्ष का प्रमुख घट्ना हरु :
२०५१ फागुन १ - रोल्पा, रुकम र सिन्धुली जिल्लाका एकएकवटा प्रहरी चौकीमा आक्रमण ।
२०५३ पुस १९ - रामेछापको बेथानमा आक्रमण दुई प्रहरी र तीन माओवादीको मृत्यु ।
२०५५ फागुन २० - दाङको चिराघाट इलाका प्रहरी कार्यालयमा आक्रमण । सात प्रहरीको मृत्यु ।
२०५५ फागुन २१ - रुकुमको एमालेका सांसद उम्मेद्धार यदु गौतमको हत्या ।
२०५६ पुस १९ - जुम्लाको रारालीमा आक्रमण । ९ प्रहरीको मृत्यु ।
२०५७ असोज ९ - डोल्पा सदरमुकाम दुनैमा आक्रमण । १४ प्रहरीको मृत्यु ४० घाइते ।
२०५७ चैत २० - रुकुमको रुकुमकोट ठाँटीडाँडामा आक्रमण । ३० प्रहरीको घटनास्थलमै मृत्यु ।
२०५८ असार २३ - लमजुङ, नुवाकोट र गुल्मीका प्रहरी चौकीहरूमाथि एकै पटक आक्रमणमा ४१ प्रहरीको मृत्यु ।
२०५८ मंसिर ८ - पहिलो पटक सैनिक ब्यारेकमा आक्रमण । दाङको सदरमुकाम घोराहीमा आक्रमण । १४ सैनिकसहित ३७ सुरक्षाकर्मीको मृत्यु ।
२०५८ फागुन ४ - अछामको सदरमुकाम मंगलसेन र साँफेबगरस्थित विमानस्थलमा एकै साथ आक्रमण । प्रमुख जिल्ला अधिकारीसहित १ सय २९ भन्दा बढीको मृत्यु ।
२०५८ चैत ३० - पूर्व-पश्चिमको राजमार्गको दाङ खण्डका तीन ठाउँमा एकै साथ आक्रमण । सशस्त्र र जनपदका अधिकृतसहित ४६ प्रहरीको मृत्यु ।
२०५९ भदौ २३ - सिन्धुलीको भीमानमा आक्रमण । प्रहरी निरीक्षकसहित ४९ को मृत्यु ।
२०५९ भदौ २४ - अर्घाखाँचीको सदरमुकाम सन्धिखर्कमा आक्रमण । ६५ सुरक्षाकर्मी र एक सर्वसाधारण गरी ६६ को मृत्यु ।
२०५९ कात्तिक २९ - जुम्लाको सदरमुकाम खलंगा र गोरखाको ताकुकोटमा आक्रमणमा प्रमुख जिल्ला अधिकारीसहित ६१ सुरक्षाकर्मी र दुई सर्वसाधारणको मृत्यु ।
२०५९ माघ १२ - सशस्त्र प्रहरी महानिरीक्षक कृष्णमोहन श्रेष्ठ दम्पतीको हत्या ।
२०६० भदौ २१ - दोलखाको मैनापोखरीमा यात्रुबहाक बसमा आक्रमण ।
२०६० चैत ७ - म्याग्दीको सदरमुकाम बेनीमा आक्रमण । सैनिकसहित ५१ जनाको मृत्यु ।
२०६२ साउन २३ - कालीकोटाको पिलीमा आक्रमण । ५० भन्दा बढी सैनिकको मृत्यु ।
२०६२ जेठ २३ - चितवनको बाँधर- मुढेमा यात्रुबहाक बसमा आक्रमण । ३९ सर्वसाधारणको मृत्यु ।
२०६२ जेठ २९ - कैलालीको अत्तरियामा सशस्त्र प्रहरीका सात परिवारको हत्या ।
२०६२ चैत ७- १३ सैनिकको मृत्यु । काभ्रेको दाप्चामा आक्रमण ।
२०६२ चैत २३ - सल्र्ााहीको मलंगवामा आक्रमण । सैनिक हेलिकप्टर ध्वस्त । १० सैनिकसहित २३ को मृत्यु ।
२०६२ वैशाख १० - सिन्धुपाल्चोकको सदरमुकाम चौतारामा अन्तिम आक्रमण । पाँच माओवादी र एक सुरक्षाकर्मीको मृत्यु ।

साभार्:कान्तिपुर दैनीक

फोटो: www.hinduonnet.com www.theage.com.au

शान्ति नेपाल मा पनि आइपुग्यो ! अब फर्किदैन रे!!!
शान्ति को लागि हात बडाउदै (foto:rajeshkc.com.np)

अन्तत ढिलो भए पनि आशा को त्यान्द्रो पलायो । होस् हवास् मा नभएका ले लामो सास् फेरे । यती लामो ११ बर्ष सम्म देशमा गुज्रे को हिंशा ले पूर्णवीराम पायो । हिजो को मंगलबार त्यस्मा पनि साँझ को ८:२९ को समय शायद नेपाल को ईतिहास मा अबिस्मर्णिय क्षण भएर रहनेछ । २०५२ फागुन १ गते बाट आफ्नो सस्त्र हिसा सुरु गरेको माओवादी र सरकार बिच्को युद्द ले देशमा १४०० हजार भन्दा बढी को ज्यान र करोडौ को भौतिक् क्षती बेहोरी रहयो । तर त्यो दिन अब भने टरे जस्तो छ हिजो बेलुका एतिहासिक शान्ति सम्झौता मा प्रधान मन्त्री गिरिजा प्रसाद कोईराला र माओवादी का अध्यक्ष प्रचन्ड ले सामुहिक हस्ताक्षर गरे । हस्ताक्षर पछी प्रचन्ड ले कार्यक्रम मा बोल्दै"देश अब शान्त भएको र अब बिकास तर्फ उन्मुख हुनु पर्ने सबै देश बासी लाई अनुरोध गरे" । त्यस्तै प्रधान मन्त्री कोईराला ले पनि प्रचन्ड लाई खाली फोटो मा देखेको र यो पाली साच्चै देख्न पाएको र यही पाली शान्ति सम्झौता भएको ले खुशी भएको बताए । भाषाण पछी बिरेन्द्र सभा गृह ताली ले गुन्जियो । तर ढिलो भए पनि सामुहिक सम्झौता भएको छ ।अब भने दुवै पक्ष बाट सोच बिचार ले काम गरी देश लाई केही उकालो लगाउने तर्फे सोच्दा कसो होला । अन्तमा ,

जय नेपाल

शान्त नेपाल

माओवादीको भर्ती अमेरिका लाई चित्त बुझेन
अन्तिरम सरकार मा माओवादी सामेल भैइ सके पछी पनि उधार स्वभाब देखाइ रहेको अमेरिका ले माओवादी को हाल सालै को छापामार भर्ना कार्यक्रम मा आफु सहमत नभएको बताएको छ्।यस्तो शान्ति प्रती अग्र गामि भएर देश अगि बडी रहेको स्थिती मा पनि हतियार किन्ने सैनिक भर्ना गर्ने काम मान्वाधिकर बिपरित कार्य भएको अमेरिका ले बताएको छ । देश र जनता को सुख को लागि अन्तरिम सरकार मा जान लागेको माओवादी पक्ष बाट फेरी यस्ता कार्यक्रम गरी जनता लाई दुख दिनु उचित नभएको भनेको छ । सर्वोच्च अदालत को पुस्तक हस्तान्तरण कार्यक्रम मा बोल्दै नेपाल का लागि अमेरेकी राजदुत मोरियर्टी ले माओवादी को चरित्र अझै पनि राम्रो बन्न नसकेको बताउनु भयो ।

गिरिजा को चयालेन्ज "कोही नआए पनि बाल छैन"

foto:nepalicongress.org.np

देश् को सरकार् माओवादी सहित अन्तरिम सरकार मा जाने भनि रहेको बेला ने क पा एमाले ले भने सरकार को समिक्षा पछि मात्र सरकार मा जाने कि नजाने भन्ने कुरा को निर्णय हुने कुरा बताएको छ । यसै सम्बन्धमा बोल्दै प्रधानमन्त्री कोईरालाले भने माओवादी सहित को अन्तरिम सरकार मा कोही गए पनि र नगए पनि फरक नपर्ने बताए । एमाले का महासचिब नेपाल ले अन्तरिम सरकार मा सम्मान्जनक तरिका बाहेक घिस्रेर नजाने भने पछी कोईराला को यो भनाइ बहिर आएको हो ।नेपाल लाई सम्मान्जनक बिधी चाँहीने कोईराला भने एक्लै भए पनि जाने हुनाले कुरो कुरो बिच अहिले फाटो आएको छ्। यस्तै हो भने पछि सरकार मा गए भने यिनिहरु को स्थिति के रहला!!!